این کلام حرف آخر من است : بدون تو هرگز!
این عشق تو سرپناه آخر من است ، و این دوست داشتنت ،
تنها امید بودن من است…
بدون تو حرفی برای گفتن نیست به جز یک کلام :
آن هم کلام آخر : خدانگهدار زندگی!
بدون تو جایی برای ماندن نیست و هیچ راهی برای زنده بودن نیست…
چشم به راه تو میباشم در این جاده زندگی ، با پاهای خسته و دلی پر از امید!
وقتی غروب می شود و تو نمی آیی
دلم پر از خون می شود و چشمهایم پر از اشک…
باز به انتظار طلوع و آمدنت مینشینم ، دلم میخواهد آن لحظه
همچو خورشید در آسمان قلبم طلوع کنی …
ای وای از فردا… و وای از آن روزی که آسمان ابری و دلگرفته باشد …
آن زمان خورشیدی در آسمان نیست ، و باز باید به انتظارت نشست …
نشست و گریست با همان دل پر از خون ، با آن پاهای خسته و قلبی شکسته...
این کلام حرف آخر من است : بدون تو هرگز!
نظرات شما عزیزان:
|